آنچه باید نوشته می‌شد، اما نشد! (۲۸ فروردین ۱۳۹۸) در چند سال اخیر، مطالب و موضوعات زیادی می‌بایست نوشته و منتشر می‌شدند که نشدند. واهمه‌ای از تنگناها و تعدی‌های رایج در یک محیط افراطی، عقب‌افتاده، متحجر، واپس‌گرا، رشدنیافته و رو به انحطاط در میان نیست؛ که شخصیت و اهمیت و میزان تأثیرگذاری هر کسی از نوع متعدیانش هویداست. آنچه موجب نگرانیست، سوءاستفاده‌هایی است که عده‌ای از قشریون و قومیون از اینگونه مطالب می‌کنند. شرایط غامضی است که نه می‌توان سکوت کرد و نه می‌توان حرف زد. نمونه‌های زیر، مهمترین مطالبی هستند که نوشته یا منتشر نشدند: ادامه «قتل‌های سرنوشت‌ساز تاریخ ایران»، «قتلگاه‌های ایران»، «از کوروش تا داعش: تاریخ نسل‌کشی و کشتار جمعی در ایران و خاورمیانه»، «خودکامگان منتخب مردم» و «سلطه‌گران چگونه محبوب مردم می‌شوند؟». جوامعی که جنایات تاریخی خود را کتمان یا توجیه کنند و مثل اغلب جوامع مسئولیت عمل خود را نپذیرند و احساس و ابراز شرمساری نکنند، سرنوشت تلخی پیش رو خواهند داشت. اهمیت این مطالب و مطالب دیگری که توقیف یا بایکوت شدند، هنگامی آشکار خواهد شد که بسیار دیر خواهد بود. جامعه ما جامعه بسته‌ای است که گذشته خود را به تخیل و آینده خود را به توهم سپرده است.
بایگانی سال ۱۳۹۸
