در سال ۱۳۸۸ بخش فارسی رادیو بینالمللی فرانسه برنامهای به نام «نقد باورها» داشت که در شامگاه جمعه هر هفته به همت آقای فرزاد جوادی- تهیهکننده و برنامهساز رادیو فرانسه- آماده و پخش میشد. منظور و مقصود کلی این برنامه، نقد و تحلیل و واکاوی برخی رفتارها و عادات نابهنجار جامعه ایران بود. نگارنده نیز این فرصت را داشت تا به مدت پنج هفته مهمان این برنامه باشد و در باره نکاتی که مطرح میشد، در حد امکان و فرصت موجود گفتگو کند و پاسخ دهد. نسخه ویرایش و کوتاه شده این پنج قسمت به ترتیب زیر در وبسایت رادیو فرانسه در دسترس است. […]
هویتزدایی از انسانها با تصفیه و تحریف نامهای جغرافیایی در ایران
مواجهه و واکنش جوامع بشری با ظلم و ظالم به سه شکل است: یا با ظالم مقابله میکنند، یا ظالم را تحمل میکنند، و یا با ظالم شریک میشوند. رفتار جامعه ما در اکثر مواقع به شکل سوم است. یعنی همراهی و همدستی با ظالم برای ظلم بیشتر و کسب موقعیتها و فرصتهای بیشتر برای منافع افزونتر.
بررسی نقشههای جغرافیایی ایران در عصر قاجاری و مقایسه آنها با نقشههای جدیدتر، نشان از یک فاجعه بزرگ دارد: آسیمیلاسیون گسترده فرهنگی با نگاه نژادپرستانه و آریاگرایانه و حذف بسیاری از نامهای ترکی، عربی، کردی، لری، بلوچی، گیلکی، تاتی و حتی در مواردی فارسی. این هویتزدایی و یکدستسازی فرهنگی که به دست اکثریت حاکم عصر رضاشاهی انجام شده، دارای چنان شمول گسترده و سراسری بوده که تقریباً میتوان گفت چنانچه کسی به یکی از نقشههای ایران در عصر قاجاری نگاه کند، به اندازهای با نامهای غریب اما کهن و اصیل که قربانی نامهای جدید و جعلی فارسی شدهاند، روبرو میشود که تصور میکند در حال تماشای نقشهای از یک سرزمین رمزآلود و ناشناخته و دوردست است.
نامهای جغرافیایی برآیند و نشانه موجودیت یک هویت دیرین است. حذف و تصفیه نامهای جغرافیایی معادل با حذف هویت و اصالت مردم و قطع ارتباط فرهنگی و تاریخی آنان با گذشته است. همچنین موجب درک نشدن و نافهما شدن متون ادبی و تاریخی گذشته نیز میگردد. عملی که میتوان آنرا نسلکشی فرهنگی نامید و در صورت اصرار و نبود مخالفت، میتواند تبدیل به نسلکشی انسانی شود. […]