آقای ایلار برمن- پژوهشگر شورای روابط خارجی آمریکا- پیشنهادی مبنی بر تقویت و تأکید بر ناسیونالیسم (ملی‌گرایی) در ایران به عنوان یک «ایدئولوژی بسیار نیرومند» و «جایگزین» به دولت آمریکا داده است.
پرسشی که متعاقب ایده آقای برمن در ذهن ایجاد می‌شود این است که چرا قدرت‌های بزرگ در یکی- دو قرن اخیر همواره به دنبال تثبیت نوعی ایدئولوژی در ایران و دیگر کشورهای منطقه بوده‌اند؟ چرا هنگاهی که موضوع ایران مطرح می‌شود، عملاً تبلیغ ایدئولوژی‌ها جای دموکراسی و مردم‌سالاریِ محبوب غرب را می‌گیرند؟ چرا از قبل بجای اراده مردم تصمیم گرفته می‌شود و این تصمیم با تبلیغات وسیع رسانه‌ای به مردم تحمیل می‌گردد؟
نظرات آقای برمن چه ارتباطی با گرایش جدید و شدید دولت وقت ایران در تبلیغ ناسیونالیسم و کورش‌پرستی دارد؟ و در آخر اینکه، چرا ما ایرانیان از این چرخه مکرر تغییر ایدئولوژی‌ها در یک قرن اخیر درس نمی‌گیریم؟
تبلیغ ناسیونالیسم در ایران توسط استعمارگران و بخصوص آمریکاییان سابقه‌ای دیرینه دارد. برای نمونه، ریچارد کاتم- جاسوس سیا و یکی از عوامل اجرایی آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد علیه دولت دکتر مصدق که در سال ۱۳۵۷ نیز در نوفل لوشاتو با آیت‌الله خمینی دیدار کرده بود- مؤلف کتابی با عنوان «ناسیونالیسم در ایران» است. او در این کتاب چنان با باورنکردنی‌ترین شگردها و لفاظی‌ها در پوست پژوهشگر بیطرف و مستقل دانشگاهی و دلسوز ایران فرو رفته است که به وهم و باور آدمی نمی‌رسد این شخص تا چه اندازه به ایران و آینده ایران و سرنوشت مردم ایران خیانت کرده است. او در مقدمه چاپ فارسی کتاب نوشته است: «ناسیونالیسم ایرانی تبلور اشتیاق مردمی است که می‌خواهند امکان ابراز آزادانه خواستهای خود را داشته باشند و نیز می‌خواهند این شور و شوق از سوی دیگران نیز به رسمیت شناخته شود». یعنی وقاحت تا این اندازه!
کاتم، ریچارد، ناسیونالیسم در ایران، ترجمه فرشته سرلک (ظاهراً اسم جعلی)، نشر گفتار، تهران، ۱۳۷۱.
Cottam, Richard W., Nationalism in Iran, University of Pittsburgh Press, 1979.
همچنین بنگرید به:
حمایت آمریکا و کشورهای غربی از مقامات و مسئولان اختلاسگر
کودتای ۲۸ مرداد و کمک مالی آمریکا به احزاب پان‌ایرانیستی
ترویج باستان‌گرایی و جنگ‌افروزی در کتاب‌های درسی مدارس
تمسخر نظریه توطئه
