ماجرای شیردال تقلبی و پیشکش کردن شغال‌های رنگ‌آمیزی شده، خاص ایران نبوده و درست چند روز پیش از این واقعه، دولتمردان افغانستان نیز دقیقاً به همین شیوه بازی داده شدند و چند «طاووس علیین شده» با شلوغ‌کاری و هوچی‌گری و عکس‌های یادگاری به آنان «هدیه» گردید.
به گزارش «اداره مهاجرت و گمرکات ایالات متحده»، در تاریخ نهم سپتامبر 2013 (18 شهریور 1392) یعنی درست 18 روز قبل از بازی دادن ایرانیان، یک آفتابه رومی و چند شیء طلایی که به سده‌های پنجم قبل از میلاد و بعد از آن منتسب شده و همگی قلابی و «شیردالی» هستند، به افغانستان داده شد.
در این مراسم معاون دفتر امنیت داخلی ایالات متحده گفته است: «افغانستان یک کشور پر افتخار در زمینه میراث فرهنگی است».
در دهه‌های گذشته و در حین جنگ‌ها و ناامنی‌های افغانستان، هزاران قطعه اشیای اصیل باستانی از افغانستان خارج شدند و موزه‌های متعددی و از جمله موزه عظیم کابل غارت گردید. اما سهم مردم ستم‌کشیده افغانستان از کنوانسیون 1970 یونسکو، بازگردادن چند قطعه ورقه مسخره طلایی و یک «آفتابه رومی» بوده است. چنانکه سهم ایرانیان غارت شده نیز شیردالی بود که قیفی را در ماتحتش فرو کرده بودند.
اینکه این ماجراها و سپردن اشیای تقلبی به کشورهای صاحب تمدن کهن با اجرای خیمه‌شب‌بازی‌هایی چنین پر سروصدا و تبلیغات گسترده در رسانه‌ها، چه سودی برای آمریکا و بعضی از کشورهای پیشرفته دارد، موضوعی است که در گفتار مستقلی بدان می‌پردازم.