سمینار و کارگاه آموزشی «جایگاه سیستان در اخترشناسی جهان باستان».
دانشگاه زابل، رصدخانه ابوسعید سجزی
شنبه ۱۵ بهمن تا دوشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۰
با سخنرانی: دکتر محمد فرهاد رحیمی، دکتر بهرام خالصه، دکتر جمشید قنبری (رئیس انجمن نجوم ایران) و این نگارنده.
سرزمین نیمروز یا سیستان همراه با زابل و دریاچه هامون و کوه خواجه، پیوندی عمیق و دیرینه با اخترشناسی و گاهشماری‌های ایرانی دارد. بسیاری از مفاهیم امروزی در دانش‌های نجوم، تقویم و جغرافیا، خاستگاهی در تاریخ علم این سرزمین کهن دارد. سیستان سرزمین میانگاه جهان باستان، رصدخانه نیمروز، محل عبور خط نیمروزان و مبدأ زمان‌سنجی و زمین‌پیمایی، سرزمین پیدایش برخی از گاهشماری‌های ایرانی، سرزمین ابوسعید سجزی و وارزمهر، و بخصوص سرزمین «زال» و «زروان» است که هر دو ریشه و پیوندی ناگسستنی با سیستان دارند.
در دوران معاصر، کوتاهی‌های بسیاری در زمینه توجه و پاسداشت و معرفی این یادمان‌های کهن و پرافتخار تاریخ علم ایران شده و بخصوص با سکوت دائمی و تأسف‌‌بر‌انگیز مجامع باستان‌شناسی و اخترشناسی روبرو بوده است.
اکنون جای خوشنودی است که دانشگاه زابل تصمیم بر آن گرفته تا این سکوت طولانی را پایان بخشد و با برگزاری یک‌سری کارگاه‌ها و سمینارها، کوششی برای زنده نگاهداشتن جایگاه ممتاز سیستان در تاریخ علم ایران به عمل بیاورد.
