با استناد به منابع تاریخی، کتیبههای هخامنشی، متون پهلوی و شاهنامه فردوسی
«ما همه را کشتیم و هیچ زندهای برجای نگذاشتیم» (داریوش هخامنشی)
انکار نسلکشیهای گذشته، نخستین مرحله از نسلکشیهای آینده است.
رفتارهای ضدبشری در اغلب جوامع و در اغلب زمانها وجود داشته است، اما اینکه چرا میباید در قبال هخامنشیان و ساسانیان زرتشتی بیشتر روشنگری کرد، به این دلیل واضح است که در ایران امروز کسی از اعمال چنگیزخان و تیمور لنگ و محمود غزنوی و آغامحمدخان و بسیاری دیگر که قابل شمارش نیستند، دفاع نمیکند و دستهای آنان را سفید و منزه نمیسازد. اما اعمال هخامنشیان و ساسانیان زرتشتی را عامداً و با ادعاهای زیبا و عوامپسند و به منظور بسط یک نظام سلطهگری جدید و مبتنی بر ناسیونالیسم کورشپرست نادیده میگیرند و با تحریف و تقلب در منابع، چهرهای جذاب و آرمانی از آنان ارائه میدهند. به این منظور که بتوانند تودهها را به تلهها و تورهای خود جذب کنند و آنان را قربانی قدرتطلبی خود نمایند. این عده حتی زبان فارسی و شاهنامه فردوسی را نیز دستاویز مقاصد خود قرار میدهند. امروزه گستره اینگونه پروپاگانداها حتی به کتابهای درسی مدارس و اطفال بیپناه نیز رسیده است تا مغزشویی و کنترل افکار آنان و جذب نیروی «جاننثار» از همان بدو کودکی انجام پذیرد(+).
کتاب «نسلکشیهای هخامنشی و ساسانی: نابودی اقوام و ادیان و مردمان ایرانی» شامل گفتارهایی پیرامون برانداختن اقوام عصر باستان، نابودی هویتهای انسانی و مظاهر تمدنها و فرهنگها، نسلکشی سیستماتیک انسانها و پیروان ادیان غیرحکومتی و نیز سرکوب خونین و سراسری جنبشهای استقلالخواهانه و اصلاحطلبانه، با استناد به منابع دست اول ایرانی آماده چاپ و انتشار […]