روز قربانی یا عید قربان/ عید اضحی یکی از کهن‌ترین و متداول‌ترین سنت‌های ماقبل اسلامی مردمان خاورمیانه است. داستان ابراهیم نیز که در قرآن و منابع دیگر از آن یاد شده، به یکی از انقلاب‌های مهم در چگونگی اجرای مراسمی آیینی در ایران، بین‌النهرین، آناتولی و دیگر سرزمین‌های شرق باستان اشاره دارد: الغای سنت دیرین قربانی کردن یا سوزاندن انسان‌ها و بخصوص کودکان، و جایگزین کردن گوسفند و دیگر حیوانات بجای آن. مناسب است اگر این روز جایی در مناسبت‌های تقویمی مربوط به کودکان پیدا کند.
برای آگاهی بیشتر پیرامون قربانی کردن کودکان و منابع موجود در باره آن از جمله بنگرید به: پیگولوسکایا، ن.، شهرهای ایران در روزگار پارتیان و ساسانیان، ترجمه عنایت‌الله رضا، چاپ سوم، تهران، ۱۳۷۷، ص ۴۸۰ تا ۴۸۵؛ تذکره اربیل (وقایع‌نامه آربلا)، متن کهن سریانی از مؤلفی ناشناس، ترجمه محمود فاضل بیرجندی، تهران، ۱۳۹۰.
