Skip to content
 

وداع

۳۰ خرداد ۱۴۰۲

رضا مرادی غیاث آبادی در بیمارستاننیمی از سی سال فعالیت‌ها و مطالعات ایران‌پژوهی‌ام صرف مبارزه و مقابله با مردم‌فریبی و بهره‌کشی‌های سیاسی از توده‌هایی شد که زیر پرچم تاریخ و باستان‌شناسی، قربانی سلطه‌گران و قدرت‌طلبان و جنگ‌افروزان می‌شدند.

اکنون بسیار خوشنودم که عمر و سلامتی خود را صرف روشنگری برای نسل‌های امروز و فردایی کردم که ‌دوستشان می‌داشتم و برایم مهم بودند. منی که هیچگاه چیزی را برای تفریح و سرگرمی یا برای خوشایند کسی ننوشتم. که در هر چه نوشتم، دردی و رنجی و نگرانی‌ای نهفته بود.

نهالی که من کاشتم، همچون انقلاب‌ها با خون آبیاری نمی‌شود، با آب‌های زلالِ آگاهی و اندیشه‌های انسان‌دوستانه آبیاری می‌شود. نهالی که در آینده به درخت تناوری بدل خواهد شد و دیگر هیچ جوان آگاه و برومندی دلبسنه حرف‌ها و وعده‌های خوش آب و رنگی نخواهد شد که خنجری و یوغی پشت آنها پنهان شده است.

در تمام این سال‌ها، فعالیت‌ها و تألیفات روشنگرانه‌ام بدون هیچ واهمه و به‌رغم همه ممنوع‌الانتشاری‌ها و بایکوت‌ها و آسیب‌ها و واکنش‌های خشم‌آلود کسانی که منافع خود را در خطر می‌دیدند، ادامه یافت.

این همه آنچه بود که از من برمی‌آمد و به آنها افتخار می‌کنم. اکنون در کمال آرامش با همه وداع می‌گویم.

web analytics