About Reza Moradi Ghiasabadi and Persian Studies
Reza Moradi Ghiasabadi (born 1964) is a Iranian researcher into History and Archaeology. He research projects explaining post-colonial archaeology (hegemonic archaeology), Persian archaeoastronomy and on the functionality of the tetrapylons as solar structures.
He is the author of The Sun in Tetrapylon (A Report on Discovering the Relationship between Tetrapylons, Time and Variation in the Declination of the Sun), Irania Encyclopedia, Persica Photo-Encyclopedia, Archaeology of the Shahnameh, An Introduction to Civil Relations in Ancient Societies and Formation of Hegemony, Archaeological Forgery and Human Sufferings, Misogyny in the Persia, Achaemenid and Sassanid Holocaust, and other books. He lives in Tehran.
«آنک در نوشته‌ها زنده می‌مانم»
پژوهش‌های ایرانی نام عمومی کتاب‌ها و وب‌سایت رسمی رضا مرادی غیاث‌آبادی است. پژوهشگر مستقل مطالعات باستانی و سیر تطور و تکامل انسان و فرهنگ‌ها و تمدن‌های فلات ایران، آغازگر و بنیانگذار دانش اخترباستان‌شناسی در ایران، جستجوگر و کاشف ملاحظات کیهانی و جهت‌گیری‌های خورشیدی در معماری چهارطاقی و الگوهای چلیپایی باستانی، تطبیق‌گر نام‌های اسطوره‌ای کهن اوستا و شاهنامه با پدیده‌های کیهانی و جغرافیایی، شناساننده کتیبه‌های کهن کن‌چرمی و کفترلی به عنوان نخستین نمونه‌های خط صخره‌ای پیش‌عیلامی، منتقد اجتماعی و فعال ضد تقلب در باستان‌شناسی، نویسنده و تاریخ‌نگار انسان‌گرا، مبارز و روشنگر علیه بهره‌کشی از توده‌ها با تاریخ‌سازی‌های ناسیونالیستی و ایدئولوژیکی و باستان‌شناسی سیاسی سلطه‌گرا، مؤسس «انجمن انسان‌گرایی ایران» (تعطیل شده)، فرهنگ‌نویس و پیشگام تألیف «فرهنگنامه ایران»، نخستین دائره‌المعارف یا دانشنامه فارسی با موضوع ایران، پدیدآورنده «فرهنگنامه عکس ایران»، نخستین فتو-انسیکلوپدیا در ایران، و مؤلف حدود سی عنوان کتاب دیگر از جمله: «چارتاقی‌های ایران»، «درآمدی بر شکل‌گیری مناسبات مدنی جوامع باستان و غلبه سلطه‌گری»، «باستان‌شناسی تقلب و رنج‌های بشری»، «باستان‌شناسی شاهنامه»، و پوسترهای آموزشی «دانشنامه دانش‌آموز».
او می‌گوید: «هزاران سال است که انسان را به زنجیر کشیده‌اند. انسان دیروز را با زور و قوای تسلیحی، و انسان امروز را با فریب و قوای تبلیغی. جامعه‌ای که برای کاستن از رنج انسان امروز و نسل‌های فردا دست به روشنگری بزند، جامعه‌ای انسانی‌تر، سالم‌تر، آبادتر و آزادتر خواهد بود و توان ساختن آینده‌ای بهتر و پرورش نسل‌هایی خوشبخت‌تر را خواهد داشت».
