در سال ۱۳۸۸ بخش فارسی رادیو بین‌المللی فرانسه (RFI) برنامه‌ای به نام «نقد باورها» داشت که در شامگاه جمعه هر هفته به همت آقای فرزاد جوادی- تهیه‌کننده و برنامه‌ساز رادیو فرانسه- آماده و پخش می‌شد. منظور و مقصود کلی این برنامه، نقد و تحلیل و واکاوی برخی رفتارها و عادات نابهنجار جامعه ایران بود. نگارنده نیز این فرصت را داشت تا به مدت پنج هفته مهمان این برنامه باشد و در باره نکاتی که مطرح می‌شد، در حد امکان و فرصت موجود گفتگو کند و پاسخ دهد. نسخه ویرایش و کوتاه شده این پنج قسمت به ترتیب زیر در وب‌سایت رادیو فرانسه در دسترس است:
بخش اول) جایگزینی تفکر علمی و منطق با احساسات و تعصب: انکار دردها و بیماری‌های اجتماعی هر چه بیشتر ما را به طرف مطلق‌گرایی، شعارزدگی، جهل و تباهی سوق خواهد داد…
بخش دوم) پذیرش سناریوهای تخیلی بعنوان حقایق تاریخی: برخلاف ادعاهایی همچون برابری حقوق زن و مرد در دوره ساسانیان، واقعیت تاریخی اینست که زن ایرانی در آن دوران، موجود اهریمنی شمرده می‌شده است…
بخش سوم) جعل کتیبه کورش و دیگر اسناد تاریخی به خیال یک اقدام وطن‌پرستانه: از آنجا که ما ایرانیان همواره احساسات را جایگزین واقع‌بینی میکنیم و دروغ شیرین را بیشتر از حقیقت تلخ دوست می‌داریم، اسناد جعلی را نیز اگر شیرین باشند، به اصل آنها ترجیح می‌دهیم…
بخش چهارم) چرا در طول تاریخ ما هیچ جنبشی ضداستبدادی موفق نبوده است؟: در جامعه ما هر کس که بیشتر احساسات عمومی را تحریک کند، موفق‌تر است و کسی که به معیارها و اصول عقلانی، علمی و منطقی متکی باشد، راه به جایی نمی‌برد…
بخش پنجم) از اجداد باستانی ما نوشته‌های قابل توجهی بدست نیامده است: بین فرهنگ‌ها نمی‌توان مرز کشید و هیچ فرهنگ و تمدنی یکپارچه و خالص نیست. مدنیت‌ها، فرهنگ‌ها، خط‌ها و زبان‌ها بر یکدیگر تأثیر و تأثر متقابل دارند…
بخش ششم) تفاوت بین سرزمین ایران و قوم ایرانی: پیش از ما اقوام و تمدن‌های بزرگ دیگری زندگی و حکومت کرده‌اند و آثار برجسته‌ای از خود بر جای گذاشتند…
بخش هفتم) تاریخ‌سازی و مسابقه قدمت تاریخی!: قدمت تاریخی به خودی خود امتیازی بشمار نمی‌رود. اگر هم پیشینیان ما در دوره‌هایی از تاریخ دستاوردهایی داشته‌اند، آیا الآن ما در کجا قرار داریم؟ اگر قرار است مسابقه قدمت بدهیم پس بدانیم که مقام اول را اتیوپی و تانزانیا در دست دارند…
بخش هشتم) فرق بین شعار و عمل: ما مردمی هستیم که هم رفتارهای تمامیت‌خواهانه داریم و هم تحمل آزادی بیان را نداریم. ما ادعا میکنیم که از استبداد بیزاریم و حال آنکه در وجود تک‌تک ما استبداد خانه دارد…
بخش نهم) سوء استفاده از علاقه ما به تاریخ باستان: ما چون به قهرمان‌پروری گرایش داریم و تاریخ را آنطور که میل داریم می‌ببینیم و نه آنطور که واقعأ بوده، طبیعی است که عده‌ای از احساسات ما سوء استفاده کنند. یکی از ویژگی‌های ما اینست که هرگونه اطلاعات جعلی تاریخی را در صورتی که با تمایلات عاطفی ما تطبیق داشته باشد، به عنوان واقعیت قبول میکنیم…
بخش دهم) ما در ایران مهاجر بودیم یا بومی؟: غیاث‌آبادی در کتاب تازه‌ای که با استقبال روبرو گردیده، اطلاعات قبلی مبنی بر مهاجرت بزرگ به سرزمین ایران را رد کرده است…
بخش یازدهم) سرزمین ایران و اقوام ایرانی: غیاث‌آبادی در کتاب اخیر خود به ابراز تردید در فرضیه مشهور مهاجرت پرداخته است. آیا حضور ما در این سرزمین ناشی از یک مهاجرت بزرگ در هزاره‌های پیش از میلاد است؟…
بخش دوازدهم) این «نژاد آریایی» تعریفش چیست؟: تفاوت بین نژاد مثلاً آریائی ما و مردمانی که از شوش تا بابل در این خطه زندگی کرده و می‌کنند، چیست؟ اگر کسی از من بپرسد که این «آریائی» تعریفش چیست، چه ویژگی‌ای دارد، ظاهرش به چه شکل، و از چه مشخصه‌های متمایز فرهنگی برخوردار است، پاسخی برای آن ندارم…
